Uvođenje zikrova koji se uopće ne prenose u Sunnetu
Postoje dvije vrste takvih zikrova:
Prva vrsta: Spominjanje Allahovog imena samostalno, bilo da se radi o ličnom imenu ili zamjenici, kao što se spominje u knjizi El-ezkaru vel-evradu.
Naime, na tarikatskom jutarnjem virdu uči se:
- La iilahe illellah, 100, 300, 500 puta
- Illellah, 100 puta
- La ilahe illellah Muhammedun resulullah, 1 put
- Allah 160 puta
- Allah dželle dželaluhu ve la ilahe illa Hu Hu Hu Hu 100 puta
- Huvallahul-hakk, hakk, hakk, hakk, 108 puta
- Huvallahul-hakkul-hajj, hajj hajj hajj, 118 puta
- Huvallahul-hakkul-hajjul-kajjum, kajjum, kajjum, kajjum, 166 puta
- Ja latifu, ja latifu, ja latifu, 129 puta
- Ja kahharu, ja kahharu, ja kahharu, 106 puta
- Ja vehhabu, ja vehhabu, ja vehhabu, 14 puta.[1]
Druga vrsta: zikrovi koji ukazuju na ittihad[2] i vahdetul-vudžud (panteizam).[3]
U knjizi El-ezkaru vel-evradu spominju se zikrovi koje je autor nazvao „vahdetski ezkari“
„La zate ve la subute ve la mesbute
Illellah, illellah, illellah (33 puta)
La ajne ve la šuhude ve la mešhude
Illellah, illellah, illellah (33 puta)
La nefse ve la vudžude ve la mevdžude
Illellah, illellah, illellah (33 puta).“[4]
Zatim, autor navodi kompletni zikr sa pejgamberskim imenima:
„Allah Allah Huvallah Muhammed ismullah
Allah Allah Huvallah Muhammed abdullah
Allah Allah Huvallah Muhammed nefsullah
Allah Allah Huvallah Muhammed zatullah
Allah Allah Huvallah Muhammed ajnullah.“[5]
[1] Pogledati: El-ezkaru vel evradu, str. 206-207.
[2] Ittihad označava sjedinjavanje dvije stvari do te mjere da postanu jedno. Pogledati: El-Džurdžani, Et-Ta’rifat, str. 9. Novotari ovim misle na sjedinjavanje Allaha i stvorenja, tako da postanu jedno biće.
[3] Vahdetul-vudžud označava da je postojanje Tvorca ustvari postojanje stvorenja. Zehebi, El-Arš, 1/89. Vahdetul-vudžud kod novotara predstavlja jedinstvo postojanja, tj. da su Allah i svemir (svijet) jedno te isto.
[4] El-ezkaru vel evradu, str. 215.
[5] Prethodni izvor, str. 225-227.
